‘Ik kreeg een trauma door mijn bevalling’

“Ik vind het nog wel eens moeilijk om te zeggen: ik had PTSS. Posttraumatische Stress Stoornis. Dat kwam door mijn bevalling. Er ging toen heel veel mis. Maanden na de bevalling kon ik er nog niet van slapen en ik was heel onrustig. Via de huisarts kwam ik bij Ellen, een psycholoog van Prezens. Bij Prezens kun je terecht als je lichte psychische klachten hebt.

Het was alsof het nare gevoel oploste

Ellen stelde EMDR voor. Dat is een behandeling waarbij je nare momenten opnieuw beleeft, terwijl de therapeut snel een stokje voor je ogen heen en weer beweegt. Daardoor wordt de herinnering minder sterk. Eerst gaf ik de heftigheid van de gebeurtenissen een 10. Maar toen moest ik dat stokje met mijn ogen volgen, terwijl Ellen vragen stelde over de gebeurtenis. Daardoor zakte het gevoel af naar een 5.

Het was alsof het nare gevoel oploste. De herinnering bestond nog wel, maar ik voelde me er niet meer zo ellendig door. Dat is wat EMDR doet. De therapeut gaat net zo lang door tot je over de gebeurtenissen kunt praten zonder dat je moet huilen. Ze zorgt dat de gebeurtenis gewoon wordt.

Stop, ik kan niet meer, luister naar mij!

Wat er gebeurd is bij de bevalling? Ik heb 3 uur geperst, maar ik kreeg het kindje er niet uit. Ik heb geroepen: ‘Stop, ik kan niet meer, luister naar mij!’ Maar ze zeiden dat ik door moest gaan. Door de druk op mijn hoofd sprongen de vaten in mijn ogen en daardoor kon ik niet meer zien. Ik raakte in paniek. Intussen hadden de verloskundige en de arts-assistent ruzie. Mijn verloskundige liep weg, ze wilde een gynaecoloog halen.

Mijn moeder en mijn man waren er ook, ik hoorde dat zij ook in paniek waren. Mijn moeder is verpleegkundige, maar zelfs zij kon het niet meer aan. Ze is weggerend naar de wc. De mensen die ik vertrouwde, lieten me alleen toen ik ze het hardst nodig had. Ik lag daar, ik zag niets, ik hoorde alleen ruzie. Mensen liepen in en uit, vreemde handen zaten aan mijn lijf. Uiteindelijk kwam de gynaecoloog. Met een knip en de vacuümpomp werd mijn dochter geboren.

Toen ik weer moest gaan werken, knapte er iets in me

Mijn dochter was een huilbaby, 8 maanden lang heeft ze dag en nacht gekrijst. Ik was kapot. Toen ik weer moest gaan werken, knapte er iets in me. Ik heb me ziek gemeld. De huisarts vroeg of ik een postnatale depressie had, maar ik wist het niet. Ik heb een paar gesprekken gehad met de praktijkondersteuner van de huisarts. Ze zei dat ik moest gaan wandelen en leuke dingen moest doen, maar daar had ik helemaal geen zin in. Na 4 maanden verwees zij me naar Prezens.

In het eerste gesprek met Ellen was meteen helder wat er aan de hand was, de bevalling was een trauma. Toen zijn we met EMDR begonnen. Heel prettig dat je niet uren lang je verhaal hoeft te doen. Samen bepaalden we welke momenten het moeilijkst waren geweest. Dat waren: dat mijn moeder wegliep, dat de verloskundige wegliep, dat de arts-assistent ruzie maakte en dat ze niet naar me luisterden. Die momenten gingen we aanpakken. Ik merkte meteen tijdens die sessies dat de heftigheid eraf ging.

Door de EMDR had ik weer vertrouwen gekregen

Thuis had ik een terugval, de emotie werd weer een 10. Maar daarna verdween die ook weer gewoon. Ik heb 4 sessies gehad en 4 moeilijke momenten op die manier verwerkt. En ik begreep dat van de 15 uur van mijn bevalling maar een paar minuten heel naar waren geweest. Dat luchtte me heel erg op.

Na de bevalling riep ik dat ik nooit meer kinderen wilde. Maar na een half jaar wilde ik het toch erg graag. Door de EMDR had ik weer vertrouwen gekregen. Ik wist dat nare momenten voorbij gaan. Ik ben 3 maanden geleden bevallen van ons tweede kindje, een jongetje. Het was binnen 2 uur gedaan, zonder knip of scheuren. En ook op de bevalling van onze dochter kan ik nu goed terug kijken. Ik ben blij met de dingen die toen wel mooi waren en goed gingen.”

Lisanne is niet haar echte naam.